بازی و ریاضی

درگیر شدن با بازی های ریاضی همچنین می تواند کودکان را ترغیب به کشف ترکیب اعداد، مقدارها، الگوها و سایر مفاهیم مهم ریاضی کند. علاوه بر این،انجام این بازی ها فرصت هایی را برای کودکان فراهم می کنند تا درک ریاضی و استدلال خود را تعمیق بخشند. مربی ها باید فرصت های مكرری برای انجام بازی فراهم كنند، سپس اجازه دهند كه با مشاهده الگوها، روابط و استراتژی های جدید و ایده های ریاضی، آن را به بهترین روش یاد بگیرند.

 

بازی ها ابزار مهمی برای یادگیری ریاضی هستند:

بازی کردن تفکر استراتژیک ریاضی را تشویق می کند زیرا کودکان استراتژی های مختلفی برای حل مسائل پیدا می کنند و درک خود را از اعداد تعمیق می بخشند.

 

هنگامی که بازی  به طور مکرر انجام شود ، از تسلط کودکان بر روی محاسبات مطلع می شوید.

 

بازی های ریاضی فرصت هایی برای تمرین به کودکان می دهند، پس از آن مربی ها می توانند کودکان را مشاهده یا ارزیابی کنند و با افراد یا گروههای کوچک کودکان از طریق بازی، ریاضی کار کنند.

 

این بازی ها توانایی این را دارند که کودکان را با سیستم اعداد و "اعداد معیار" (مانند 10 ها، 100 ها و 1000 ها) آشنا کنند و درک عمیق تری از عملیات را در کودک ایجاد کنند.

 

بازی ریاضی: در اینجا منظور ما بازی ای نیست که شامل ریاضیات باشد - ما در طول این مقاله در مورد آن صحبت کرده ایم. منظور ما از بازی با خود ریاضیات است.

کودکان به دنبال اهداف خود هستند و می توانند با مشکلاتی مقابله کنند که به اندازه کافی چالش برانگیز است و در عین حال کاملاً فراتر از ظرفیت آنها نیست. هنگامی که چندین کودک با یک مشکل دست و پنجه نرم می کنند، اغلب با روش های مختلف روبرو می شوند، در مورد استراتژی های مختلف بحث می کنند و از یکدیگر یاد می گیرند . این جنبه های بازی می تواند باعث تقویت تفکر و یادگیری در ریاضیات شود.

 

کودکان الگوها و اشکال را کشف می کنند، اندازه ها را مقایسه می کنند و چیزها را می شمارند. اما آنها چند بار این کار را انجام می دهند؟ وقتی کودکان در حین بازی، مورد مطالعه قرار گرفتند، شش دسته محتوای ریاضیات پدیدار شد:

طبقه بندی: یک دختر به نام آنا، تمام اشکال پلاستیکی موجود در ظرف را بیرون آورد و آنها را بر اساس نوع و رنگ مرتب کرد.

 

کاوش در اندازه (توصیف و مقایسه اندازه اشیا): وقتی برایانا روزنامه ای را برای پوشاندن میز هنر آورد، ایمی اظهار داشت: "این اندازه بزرگ نیست که بتواند میز را بپوشاند."

 

شمارش (گفتن کلمات عددی، شمارش، شناخت فوری تعدادی اشیا، یا خواندن یا نوشتن اعداد): سه دختر از خانواده هایشان نقاشی کشیدند و درمورد اینکه چند خواهر و برادر دارند و خواهر و برادرانشان چند سال دارند بحث کردند.

 

بررسی پویایی (کنار هم قرار دادن چیزها، جدا کردن آنها یا جستجو در حرکاتی مانند ورق زدن): چند دختر کمی گِل را داخل یک سینی پهن کرده، آنرا برش داده و "پیتزا گِلی” درست کردند.

 

مطالعه الگو و شکل (شناسایی یا ایجاد الگوها یا اشکال، یا کاوش در خصوصیات هندسی): جنی یک گردنبند مهره ای درست کرد و یک الگوی رنگ زرد-قرمز ایجاد کرد.

 

کاوش در روابط فضایی (توصیف یا ترسیم مکان یا جهت): وقتی تانیا یک کاناپه عروسک را کنار پنجره گذاشت، کتی آن را به اتاق نشیمن منتقل کرد و گفت: "کاناپه باید جلوی تلویزیون باشد."

 

این تجربیات روزمره پایه و اساس ریاضیات بعدی را تشکیل می دهد. ما این فرآیند را "ریاضی سازی" می نامیم و تشخیص می دهیم که کودکان هم به این تجارب و هم به فعالیتهای خاص ریاضی نیاز دارند.

 

 یادگیری ریاضیات کودکان، هنگامی که سوالاتی را مطرح می کنند که باعث ایجاد توضیحات، گسترش و توسعه درک جدید می شود، افزایش پیدا می کند.

در ادامه می‌توانید با کلیک بر روی گزینه «کتاب خوانی» اطلاعاتی در این مورد کسب نمایید.